CANAKKALE

  İnsanlar yüzyıllar boyunca hep bir amaç için savaşmışlar ve bu savaşlar sırasında barbarca,hunharca ve gayr-i ahlaki bir takım uygulamalar görülmüştür.

İnsanlar bu tarz uygulamalara çeki düzen vermek için harp hukuku oluşturmuşlardır.Bu hukuk son şeklini Cenevre Sözleşmesi ile almıştır.Osmanlı Bu sözleşmeye 1865′lerden itibaren katılmıştır.Ancak bu sözleşme Çanakkale Savaşları’nda birçok kez yok sayılmıştır.İtilaf devletleri savaşı kazanmak adına herşeyi mubah görmüş ve birçok kez savaş suçu işlemişlerdir.

10 Mayıs 1915′te Başkumandan Vekili Enver Paşa Hariciye nezaretine yazdığı telgrafta İngizlizlerin Eceabat Ksabası’nı ve bu arada hilal-i Ahmer(kızılay) bayrağı çekili bir hastaneyi bombaladıklarını yazar.Bombalanan hastanede 30 yaralı şehid olmuştur.Hatta uçaklardan “Çanakkale sahası dahilinde bulunan diğer mevakiin de böyle bombalancağını yazan bildiriler atılır.Ayrıca Liman Von Sanders’in hatıralarında da bu olayı anlattığını görmekteyiz.

Yine 20 Nisan 1915 tarihinde Bronsart Paşa tarafından gönderilen bir yazıda İngiliz Agememnon zırhlısı tarafından 11 Nisan 1915 yılına Bolayır’da bulunan Süleyman Paşa Türbesi’nin özellikle hedef alınarak bombalandığı yazar.Türbenin içi herhangi bir nedenle askeri amaçla kullanılmadığı ve içinde bulunduğu köyün de işgal altında olmadığı bildirilir.

Yine İçişleri Bakalnlığı Matbuat İdaresinin yayınladığı bir yazıda kötü koku yayan nesnelerin avcı hendeklerimize atıldığı yazılıdır.7 Mayıs 1915 tarihinde Arıburnu mıntıkasında ingiliz taarruzu püskürtülmüş ancak ingilizler harp kurallarına aykırı olarak bazı kimyevi maddeler kullanmaktan geri durmamışlardı.Başkumandanlık 2. Şube Müdürlüğü’nün 4 Termmuz 1915 tarihnideki bir yazıda ingilizlerin yeşil bir gaz çıkartan patlayıcıları Osmanlı siperlerine attıkları yazılıdır.

Bununla da kalmayan müttefikler 29 Nisan’da Osmanlı ittihad vapurunu yük beklerken torpillemiş;5 Mayıs’ta ise 700 yolcusu bulunan Doğan Tücaar Gemisi ingiliz torpillerine hedef olmuştur.

İngiliz ve Fransızların her türlü hukuk dışı ihlallerine karşılık;Türkler’in ne kadar insanca,insaflıca esirlere muamele ettikleri yabancı kaynaklarda bile takdir edilmiştir.Reuter Telgraf ajansının Çanakkale muharbiri bir telgrafında  ”Türkler pek merdane ve necibane savaşmaktadırlar.Bunlardan biri şiddetli ateş altında bile düşman askerlerden birinin yarasını sararken diğeri Avusturalyalı askerlerin yanına bir şişe su bırakmak insanlığında bulunmuştur.” der.

Batılı devletler çifte standartlarını her zaman olduğu gibi Çanakkale’de de sürdürmüşlerdir.Buna rağmen şanlı, şerefli Türk askeri hiçbir zaman batılıların seviyelerine inmemiş;onların barbarlıklarına karşı adeta insan olduğumuzu -savaşta bile- tüm insanlığa hatırlatmıştır.Bu husustaki hükmü yine bir batılı ,Ord. Prof. Dr. G. Kessler’e bırakalım:”Cesaret ve erkekliğin tahakkuk ettirileceği yer harp meydanıdır.Bu hususta Çanakkale Muharebeleri’ni düşünmek yeter.Çanakkale’de meçhul Türk askerinin ahlaki meziyetleri düşmanın en büyük çaptaki ağır toplarına galebe çalmışve tarih sayfalarına geçen şöhretli bir misal olmuştur.”